Fablın temel özellikleri şunlardır:
Kişileştirme (Teşhis): Fabllarda hayvanlar, bitkiler veya cansız nesneler, insanlara özgü özellikler kazanır. Konuşur, düşünür, hisseder ve insan gibi davranırlar.
Öğreticilik (Didaktiklik): Fablların temel amacı, ahlaki bir ders vermek veya bir nasihatta bulunmaktır. Olaylar genellikle bir sonuçla biter ve bu sonuç, bir yaşam dersini veya evrensel bir gerçeği ifade eder.
Evrensellik: Fabllarda işlenen konular, insan doğasına dair temel gerçekleri ele alır ve bu nedenle farklı kültürlerde ve zamanlarda geçerliliğini korur.
Basit Anlatım: Fablların dili genellikle sade ve anlaşılırdır. Olaylar hızlı bir şekilde gelişir ve karmaşık ayrıntılardan kaçınılır. Amaç, mesajın açık ve net bir şekilde iletilmesidir.
Çatışma: Fabllarda genellikle karakterler arasında bir çatışma bulunur. Bu çatışma, fablın ana temasını ve verilmek istenen dersi vurgulamaya yardımcı olur.
Sembolizm: Fabllardaki karakterler ve olaylar, genellikle sembolik anlamlar taşır. Örneğin, tilki kurnazlığı, aslan güç ve cesareti sembolize edebilir.
Kısa ve Öz Olma: Fabllar genellikle kısa ve öz metinlerdir. Olay örgüsü karmaşık değildir ve gereksiz ayrıntılardan kaçınılır. Amaç, mesajı en etkili şekilde iletmektir.